Categorie archief: Geen categorie

Ik mis sporten met vrienden. Mis de drukte in een vertraagde trein. Zelfs de zweetoksel van een medepassagieren de rij in de Albert Heijn. Ik mis mijn veel te dure koffie.Mis flexwerken in dat schandalig hippe café. Ik mis een liefdevolle knuffel.   Een spontane ‘ga je mee?’ Ik mis de klanten in mijn winkel.Mis op bezoek gaanMeer lezen over “Coronakroniek.”

We reizen over de wereld. Nemen een tussenjaar of twee. We verduurzamen, we vergroenen,maar tellen de uitstoot van onze vlucht niet mee. We zijn idealisten, met Telekids en de Spice Girls als held. Willen een grootse carrière, maar doen het niet om geld. We hebben honderden vrienden,maar tekort aan tijd voor dierbaren om ons heen.Staan constant in verbinding, maar zijn vanbinnenMeer lezen over “Geluk op de vierkante meter.”

Amsterdammers op de fiets. Ze lijken op wilde dieren.Onderweg naar iets. Trappen ze voor wereldvrede?Redden ze zo een mensenleven? Ik zoek, maar zie geen enkel vrolijk gezicht. Ze wijken voor geen oma.Stoppen niet voor een bordeauxrood licht. Naar gedroomd?Met het verkeerde been uit bed misschien. Niet eerder heb ik zoveelboze blikken bij elkaar gezien. Ze schreeuwen enMeer lezen over “Amsterdammers op de fiets.”

“Ik wil naar huis!” “Ik wil naar huuuuuuuis!!” Zijn stem snijdt als de Noorderwind over het stationsplein. Ik loop richting tram 26 na een lange dag op werk. Werk, u weet wel, die plek waar we ons keurig gedragen. “Ik wil naar huis!” “Ik wil naar huuuuuuuis!!”“Breng me NU naar huis!!!” Hij ziet eruit alsof hij alMeer lezen over “De gek.”

“Je bent wel ouder dan zestien toch?” zeggen de vrolijke zwarte krulletjes tegen mij. Mijn mondhoeken trekken naar ongekende hoogte op en ik bedank hem alsof hij mij net voor al mijn verjaardagen tegelijk feliciteerde.  Zodra ik op Schiphol kom voel ik me als een kind in Småland die de komende dertien uur niet opgehaaldMeer lezen over “Schiphol.”

Het is zondag en ik besluit een wandeling te gaan maken. Wandelen is voor mij het ultieme weekendgevoel. Als kind had je me op geen enkele wijze aan het wandelen gekregen, maar ook ik word een jaartje ouder. Zonder doel of bestemming een beetje ronddwalen door de stad, heerlijk. Wandelen in een bos vind ikMeer lezen over “In de rij voor illusie.”

Rode lichten branden, toeristen dwalen, verloren zielen spreken en straten stralen. De klank van de kerken, de chaos in de stad, de geur van de markt, de liefde in je hart. Koffie op de hoek, dansen in de nacht, dromen langs de Amstel of zwemmen in de gracht. Elk mens is welkom, elk leven vrij.Meer lezen over “Amsterdam.”

Wat knap toch dat al die mandjes altijd zo perfect opgestapeld zijn, zegt hij met gigantische dreadlocks die langs zijn kleurrijke jas hangen. Zijn jas doet me denken aan de knutselwerkjes die ik vroeger op de basisschool wel eens maakte. Een oude man met ogen van een jonge jongen. Mijn bonuskaart geef ik aan de cassière,Meer lezen over “Boodschappen.”

Een foto nemen betekende nog niet zo lang geleden dat je een rolletje kocht. In een winkel. Dit rolletje deed je handmatig in een camera en vervolgens moest het rolletje worden doorgedraaid na het nemen van elke foto. Indien het rolletje vol was moest je deze voorzichtig terug in het kokertje doen zodat er geenMeer lezen over “Perfect.”

Mevrouw, heeft u uw identiteitsbewijs bij? Ja, natuurlijk. Ergens kan ik me niet voorstellen dat een meid jonger dan achttien een combinatie van kokosolie, gootsteenontstopper en een fles diep rode wijn op de band legt, maar ik ben mij er volkomen van bewust dat ik nog steeds zestien lijk dus vooruit, hier heb je hem.Meer lezen over “Fijne dag.”