Zonder bestemming een tram instappen en mee tot aan het einde en weer terug. De wereld aanschouwen zonder er werkelijk deel van uit te maken. Het glas verdeelt de werelden in twee. Realiteit trekt langs mee heen, terwijl mijn hoofd de wereld probeert te vertalen in hetgeen ik begrijp. Impuls voor impuls. Zonder enig succes.
Vind ik leuk.
